Mehamedy

Toen ik een meisje was, leerden mijn ouders me om te kiezen tussen goed en kwaad, tussen juist en verkeerd, dat ik me goed herinner. Ik geloof niet alleen mij, maar iedereen die een gezonde jeugd had, zal zich herinneren dat hun ouders hen uitleggen wat goed was en wat slecht was.
Ik herinner me ook, vooral mijn moeder, die kalmeert en zei dat noch de geesten noch de monsters bestonden dat ik me geen zorgen zou moeten maken over het duister, dat het slechts een nachtmerrie was, en dat er een beschermengel veiling voor mij was; Dat kwade heksen waren niet echt en veel minder hun spreuken en vergiftigd appels.
Over de vampieren en weerwolven ze sprak nooit over, want het was een veel te veel fantasie van ons…
Toen ik veertien jaar oud was, zag ik dat het alles wat ik leerde te geloven verdrijven.